Dublin was paar kilometer te ver en het niveau was er immers te laag. Daarom kozen de mannen van de B ervoor om af te reizen naar het Gelderse Ingen om hier een toernooi af te werken. Nadat alles geregeld was bleek paar dagen voor vertrek dat HMVV niet ingeschreven was. Maar dit was voor de mannen uit de mierden geen reden om het reeds geboekte hotel met subtropisch zwemparadijs te cancellen. Dus vertrok het team op vrijdag 4 mei dan toch maar naar Gelderland.
Eenmaal in Ingen aangekomen te zijn werd er toch maar een sportief weekend van gemaakt door meteen op het dichtsbijzijnde knollenveld een balletje te trappen. Na deze vermoeiende inspanning moest het team zich op een andere manier vermaken. Dit gebeurde door de uitgaansgelegenheden van, het uitgestorven, Ingen eens te testen. Eenmaal aangekomen in een klein café liepen we de aanvoerder van ISC Ingen tegen het lijf. Wij waren in de veronderstelling dat zij een dag later toernooi hadden, maar die bleek niet door te gaan door te weinig aanmeldingen. Reden genoeg om laat in de avond (Lees: kot in de nacht) nog een wedstrijd te organiseren. De aanvoerder van ISC zou wel kijken wat hij kon regelen.
Na een korte nachtrust en al het eerste potje voetbal op het welbekende knollenveld en de eerste goudgele drankjes kwam dan toch het definitieve signaal: om 14.30uur werd er gevoetbald. Er was immers een, het aanzien waardige, kantinejuffrouw en elf spelers opgetrommeld. Dus kon deze gedenkwaardige wedstrijd zijn doorgang vinden. Het was immers de wedstrijd tussen de kampioenen van de 4e klasse B66 en de kampioenen uit de 4e klasse B60. De winnaar van deze spannende finale mocht zich dus Neerlands beste 4e klasser van het jaar noemen (toch?).
Na het eerste fluitsignaal was het ISC die het heft in handen nam. De ploeg uit Hooge Mierde had duidelijk moeite met het felle spel van de luid aangemoedigde thuisclub. Dit resulteerde dan ook in een snelle 1-0 voorsprong na een harde voorzet kon de snelle Ingense spits simpel binnentikken. Na deze goal bleef ISC vol op de aanval spelen en gaf HMVV geen enkele kans. Dit werd nog eens pijnlijk duidelijk toen gelegenheidskeeper Thom van Raak in de 35e minuut probeerde de spits uit te kappen en hier hopeloos in faalde, 2-0. Dit was tevens de ruststand. Ron Snip, gelegenheidscoach en topcoach in spé was dus ‘not amused’. Na wat tactische omzettingen was het de ploeg uit Hooge Mierde die het spel dicteerde. Eindelijk liet de ploeg zien niet voor niets zo ver had gereden. In de 47e minuut kon Thijs Kroon dan ook met een mooi afstandschot de aansluitingstreffer voor zijn rekening nemen. Dit was het teken voor de ploeg uit Hooge Mierde om te blijven aanvallen. Na een flitsende combinatie werd Nick, plenkske, Kuijken gevonden als eindstation en hij maakte met een fraai technisch hoogstandje de gelijkmaker. Hierna was het nog lang spannend. In de 70e minuut was dit dan ook reden voor de coach van vandaag om een heus slotoffensief te starten. Hij ging alles of niets spelen, de eigenlijke coach Frank mocht als pinchhitter nog tien minuten meespelen. En met succes want in de 76e minuut was het Joep, beest, van Gerwen die met een mooie solo de winnende treffer binnen schoot. Hierna kwam de ploeg nooit meer in gevaar en kon het feest beginnen.
In de derde helft was het ook HMVV dat bewees van vele markten thuis te zijn. Na de eerste volle dienbladen moesten de multi-functionele boeren uit Hooge Mierde de fruitboeren uit Ingen maar even uitleggen hoe een vat verwisseld moest worden. Dit gedaan te hebben werd het nog een erg gezellige avond die samen met de spelers uit Ingen werd afgesloten. En hiermee was het mooie weekend naar het verre Ingen uiterst geslaagd.